TRG SA ŠETALIŠTEM PRISTAN ULCINJ

ZONA 1

Prilkom projektovanja trga, cilj je bio postići što veću slobodnu površinu koja bi imala atribute trga. S obzirom da se javni život odvija ispred džamije, ali i na plaži, cilj je bio proširiti kapacitet trga prema plaži uvodeći teatralno stepenište. Ono prvenstveno postaje sredstvo integracije dvije javne površine, ali istovremeno i amfiteatar, zona za odmor, sastavni dio trga. Ostvarenim rješenjem cilj je bio postići funkcionalno i vizuelno jedinstvo trga. Funkcionalno jedinstvo postiže se onda kada saobraćajnica koja siječe trg prestaje da obavlja svoju funkciju (kolski saobračaj vremenski ograničen) i postaje sastavni dio trga. Trg postaje statično mjesto. Vizuelno jedinstvo postiže se simbiozom više elemenata, počevši od istovjetnog tretmana popločana trga, saobraćajnice i stepenica. Novi objekti na trgu oblikovno su riješeni tako da se čitaju kao jedan (elementi jednog objekta sarađuju sa elementima drugog više nego sa elementima na istom objektu).

ZONA 2

Programskim zadatkom je traženo da se na datim urbanističkim parcelama isprojektuju objekti spratnosti P+3 koji svojom jednom fasadom izlaze na šetalište uz more. U uličnom frontu objekti su različtih širina pa je tako njihova uloga u formiranju uličnog fronta trebala biti različita. U ovako dezintegrisanoj i pretrpanoj sredini dalji nastavak usitnjavanja formi i različitog tretiranja fasada doveo bi do nastavka takvog ambijenta. Kao kontrastna forma na ovakvu pozadinu nameće se kompaktna struktura, sa ujednačenim tretiranjem fasada i boja. Sa takvim tretmanom skup raznih objekata čita se kao jedna forma koja u datom prostoru svojim redom postaje dominantnija od okoline. Posebna pažnja je posvećena tretmanu visokog prizemlja koje je uvučeno sa staklenom fasadom ka šetalištu, tako da se dobilo šire šetalište a gosti lokala imaju slobodne vizure ka pučini.

ZONA 3

Ova zona obuhvata šetalište koje vodi od trga do zidina starog grada, koji dalje panoramskim liftom nastavlja do samog starog grada Ulcinja. Na ovom putu posmatraču je potrebno pružiti vizuelnu dramu i doživljaj, nasuprot mirnoj panoramskoj slici pučine. Oslanjanjući se na tradiciju ozelenjavanja element odrine preveden je na savremen način u vidu vertikalnih stubova, štapova po kojima “pleše” zelenilo, duž cijele zone.Kulminacija doživljaja dešava se oko gradske galerije, čija se pozicija na šetalištu opravdava potrebom za aktiviranjem ove zone, pa je i parterno uređenje uzelo ulogu u tome Ostavlja se mogućnost da se umjetnička postavka prevori u dio ekterijera, tako što se formira mali plato ispred objekta. Kvalitet prostornog koncepta galerije je u rješavanju krova, gdje se daje “okvir u nebo” koji kadrira sliku starog grada i prevara je u stalnu postavku galerije.